Dag 9: De dag van de handdoek.

Lieve Lezers.

Ik heb een niet zxo leuke mededeling voor jullie. Ik heb moeten stoppen met mijn reis. Maak jullie geen zorgen het is niet vanwege lichamelijke ongemakken, blessures of mankementen aan de fiets. 

Er waren andere redenen om te stoppen. Ik zag vanmorgen het aantal kilometers en de wind die me in het vooruitzicht lag en had de moed er nog wel inzitten (nee nog niet in de schoenen). het eerste deel van de route van vandaag leidde me naar het wad toe. Dit was nog richting het noorden en ik had de wind lekker in de rug. Met een gangetje van 30 per uur ging ik richting het wad. 

Hoe anders het zou worden na mijn eerste afslag linksaf kon ik toen nog niet weten . De wind kwam me pal op het hoofd te staan en de snelheid zakte al snel naar 13 tot 15 kilometer per uur. Ik dat tempo zou ik ongeveer negen en een half uur op de fiets moeten zitten. Met wat eten en drinken erbij zou de tijd dan uitkomen op een uur of elf onderweg. 

Zoals een aantal jaar geleden op mijn fietsvakantie in Parijs doe je dan wat je altijd doet. Je zoekt even contact met het thuisfront. Isabel is er een van het simpel en logisch nadenken. De oplossing van de trein was voor haar best een logische. Echter ik zat hier zo in het midden van niks dat het twee uur zou duren voor ik bij het dichtstbijzijnde treinstation zou zijn en dan nog eens vier uur reizen naar mijn eindbestemming. 

Ik heb tegen haar gezegd dat ik het tot een uur fietsen ging proberen. Onderweg kwam ik nog wel wat leuke dingen tegen. 

Ze zijn in dit gebied heel erg bezig met het verbeteren van de dijk. Voor je iets kan verbeteren zal je het eerst moeten afbreken. Getuige de stenen die hier aan de weg lagen.

Inmiddels was ik anderhalf uur onderweg en had ik nog maar 15 kilometer afgelegd. Het was tijd om de beslissing te nemen!

Het einde van deze reis is voor mij gekomen. Ik zal jullie proberen mee te nemen in de overwegingen die ik heb laten meewegen. 

Ik heb tot nu toe 8 fantastische dagen gehad en het heel erg naar mijn zin gehad op de fiets. 

De wind en het weer zijn op dit moment zodanig dat ik nog drie dagen met tegenzin de fiets op zou moeten kruipen en het een martelgang zou worden om de eindbestemming van de dag te halen. 

Om deze fietsvakantie op een leuke en prettige manier te herinneren heb ik besloten er mee te stoppen.

Vind ik het dan helemaal niet jammer dat ik heb moeten stoppen. Natuurlijk wel. Het is me nog nooit overkomen dat ik voortijdig een einde heb moeten maken aan een fietsvakantie. 

De andere overweging was dat de benen vandaag na een uur zodanig aanvoelde dat ik bijna zeker ging weten dat ik het einde van de dag niet ging halen. De kuiten waren het grootste probleem met het eerste uur tegen te wind in trappen beginnen de krampverschijnselen al te komen in de kuiten.

Ik heb Isabel het nieuws laten weten en ze vroeg nog of ze me naar de eindbestemming van vandaag moest brengen, maar mijn besluit stond vast. De vakantie was mooi geweest en ten einde. 

Schakelen kan gelukkig snel en Isabel ging in de auto om mij op te halen. Ik heb haar verteld dat ik naar Lauwersoog zou fietsen. Hier ligt ook de boot naar Schiermonnikoog 

Onderweg daarnaartoe draaide mijn fietsrichting iets en kreeg ik de wind weer wat in de rug. 

Floria vroeg zich ook af wat er aan de hand was en heb haar het nieuws verteld. Ze vond het vervelend maar ook wel fijn. Ze kon lekker naar Yarique en Luna toe.

Ze mocht er nog wel even uit onderweg naar Lauwersoog. 

Sommige van jullie zullen misschien gedacht hebben waarom heeft die jongen niks geschreven over de zeehondencrèche als hij toch in Pieterburen is geweest.

Nou deze is inmiddels gesloten. En verplaatst naar Lauwersoog. Mijn eindbestemming van vandaag bleek hier te zijn.

NA een paar uur kwam Isabel met de auto aan op de parkeerplaats van het WEC. Na een dikke knuffel en een plaspauze voor Isabel hebben we mijn fiets in de auto gegooid en zijn we naar huis gereden.

Hier stond mijn kleine man klaar om mij een dikke knuffel te geven. 

Isabel vertelde onderweg wat de reactie van Yarique was toen hij hoorde dat papa naar huis kwam. Dit was de volgende: Als papa niet meer kan fietsen kan hij toch gewoon verder lopen.

Heerlijk die nuchtere reactie van zo een klein ventje.

Eindstand van vandaag: 27,91 kilometer

Eindstand van de fietsvakantie:909,81 kilometer

Link naar strava

Tussenstand van de doneeractie: 144 euro
Link naar doneeractie

Voor iedereen die mij deze rit gesteund heeft en een hart onder de riem heeft gestoken alvast bedankt.

Met de doneeractie ga ik nog iets doen ik weet alleen nog niet wat. Maar dat horen en lezen jullie van me.

Dan nog even een speciaal dankwoord aan een aantal mensen. Al eerste Isabel en Yarique: Bedankt dat jullie het begrip op hebben kunnen brengen voor mijn hobby en mij de ruimte geven om dit soort dingen te doen.

Roel en Marga: Bedankt voor het helpen en ondersteunen thuis daar waar dat nodig was en voor de leuke reacties op mijn blog.

Floria: voor het meegaan op deze vakantie en de leuke foto´s. Je was een gezellige reisgenoot.

Alle anderen: Bedankt voor de leuke reacties en donaties. het heeft me echt geholpen deze reis.

Namens mij en Floria bedankt allemaal voor het lezen en tot de volgende reis.

Tot schrijvens iedereen.